-زبان فرانسه (le français) یکی از زبان های رومی از خانواده هندی اروپایی است. این زبان مشابه زبان هایی مثل ایتالیایی، پرتقالی، اسپانیایی، رومانیایی و برخی زبان های دیگر از زبان لاتین محاوره ای در امپراطوری روم نشات گرفته است.

با توجه به رشد زبان فرانسه در سرزمین گل ها این زبان تا حدی ترکیب زبان های گل (به ویژه شمال سرزمین گل ها) و رومی به شمار می رود. این زبان  از نزدیک ترین زبان به خانواده زبان های اوییل در اروپا به شمار می رود. زبان فرانسه همچنین تا حدی تحت تاثیر زبان های سلتی اقوام سلت ساکن در شمال فرانسه قرار گرفته است . این زبان، زبان رسمی ۲۹ کشور به شمار می رود کشورهایی که خود را عضوی از گروه فرانکوفون
(کشورهای استفاده کننده از زبان فرانسه) به شمار می آورند. این زبان  به عنوان زبان اول در کشور فرانسه،
بخش کبک از کشور کانادار، بخش والونیا در کشور بلژیک، غرب کشور سوئیس، موناکو، و بخش های دیگری
از کانادا و ایالات متحده به شمار می رود. تا سال ۲۰۱۵ حدود ۴۰ درصد از جمعیت فرانکوفون ها در اروپا زندگی می کنند، ۳۵% از آنها در کشورهای آفریقای مرکز و جنوب آفریقا و ۱۵% آنها در آمریکای شمالی و خاورمیانه.

این زبان چهارمین زبان بزرگ اتحادیه اروپا از نظر تعداد متکمان مادری است و حدود ۲۰% از جمعیت
اروپا این زبان را به عنوان زبان دوم خود انتخاب کرده اند. در نتیجه استعمار قدرتمند فرانسه در قرن ۱۷ و ۱۸
بخش بزرگی از کشورهای افریقایی از زبان فرانسه به عنوان تنها یا یکی از زبان های رسمی خود استفاده می کنند و بسیاری از کشورهای آفریقایی این زبان را به عنوان زبان دوم در مدارس خود تدریس می کنند.

در سال ۲۰۱۵

این زبان دارای بین ۷۷ تا ۱۱۰ میلیون صحبت کننده مادری و ۱۹۰ میلیون صحبت کننده به عنوان زبان دوم بود.
در نتیجه چیزی حدود ۲۷۰ میلیون نفر در سراسر جهان می توانند به زبان فرانسه صحبت کنند. این زبان پیشینه ای بسیار غنی در فرهنگ، هنر، دیپلماسی، ادبیات و علم دارد و تاثیر بسیار زیادی بر روی بخش وسیعی از اصطلاحات این رشته ها داشته است.

هم اکنون زبان فارنسه به عنوان یکی از زبان های رسمی سازمان ملل،اتحادیه اروپا، ناتو، وتو، کمیته بین المللی المپیک و بسیاری از انجمن های مطرح جهانی شناخته می شود. به گفته مجله بلومبرگ و بر طبق تحقیقی در سال ۲۰۱۱ زبان فرانسه سومین زبان مفید و کاربردی در دنیای تجارت (بعد از انگلیسی و چینی ماندارین) است.

آیا یادگیری این زبان سخت است؟

پاسخ به این سوال تا حدی نسبی است و بیش از همه چیز به دانش فعلی شما در مورد زبان های خارجی وابسته است. به صورت کلی در مقایسه با دیگر زبان های دنیا نمی توان گفت این زبان  زبان سختی است. البته این زبان نسبت به زبان انگلیسی جزئیات گرامری بیشتری دارد و یادگیری آن نسبت به این زبان زمان بیشتری را می طلبد.

تفاوت های زبان فرانسه با فارسی در کدام بخش هاست؟

بررسی دقیق تفاوت های دو زبان به زمان زیادی نیاز دارد اما به صورت تجربی قسمت هایی که بیشتر به نظر
زبان آموزان فارسی زبان عجیب است موارد زیر هستند:

• ساختار خواندن و نوشتن حروف در زبان فرانسه: ساختار تبدیل نوشتار به گفتار در فارسی بر اساس یک حرف-یک آوا ساخته شده. این یعنی شما واژه ها را از طریق خواندن یک به یک حروف آنها به صورت آوایی می سازید. به جز برخی استثناهای خیلی محدود (مثل حرف واو در می خواهم) ما هر حرفی را که می نویسیم می خوانیم.
  -این ساختار در زبان فرانسه بسیار متفاوت است. در زبان فرانسه از طرفی بخش بزرگی از آواها از ترکیب چند حرف تشکیل می شوند (مثلا ترکیب سه حرف aim صدای ɛ̃ را می سازد که تنها یک آواست)،و در اضافه بسیاری از حروف خوانده نمی شوند. گرچه تلفظ حروف در فرانسه قواعد نسبتا مشخصی دارد اما این قواعد تا حدی پیچیده است که به بیشتر نوآموزان و مبتدیان توصیه می شود تلفظ کلمات را همراه آن به خاطر بسپارند.

• آواهای صدادار، و شبه صدادار متعدد در زبان فرانسه: در زبان فارسی ما مجموعا شش حرف صدادار داریم (آ ای او / فتحه کسره ضمه) که هر یک یک آوای مشخص را می سازند. در زبان فرانسه تعداد آواهای صدادار به مراتب بیشتر است و بخش بزرگی از آنها در فارسی هیچ معادلی ندارند.
  این موضوع اهمیت یادگیری درست و دقیق تلفظ در زبان فرانسه را برای فارسی زبانها دو چندان می کند. در صورتیکه می خواهید فرانسه را به خوبی یاد بگیرید باید زمان قابل قبولی را برای یادگیری تلفظ در این زبان صرف کنید و حتما این کار را از طریق روشهای استاندارد انجام دهید.

• جنسیت اسامی در زبان فرانسه: 

  در زبان فرانسه همه اسامی به صورت اجباری دارای جنسیت هستند.زبان فرانسه دو جنسیت گرامری را برای اسامی مشخص می کند: مذکر، مونث. همه اسامی بدون توجه به اینکه جنسیت طبیعی دارند یا خیر دارای جنسیت هستند. برای اسامی که جنسیت طبیعی دارند عموما جنسیت گرامری از جنسیت طبیعی تبعیت می کند اما اسامی فاقد جنسیت طبیعی معمولا با توجه به حروف آخرشان شناسایی می شوند. قواعد مربوط به شناسایی جنسیت در زبان فرانسه تا حدی پیچیده است پس بهتر است جنسیت اسامی را در زبان یادگیری آنها به خاطر بسپارید.

• حروف تعریف معرفه در زبان فرانسه: در زبان فرانسه مشابه انگلیسی (حرف تعریف the)، برای حالت معرفه از اسامی از حروف تعریف استفاده می شود. حروف تعریف در کنار نشان دادن معرفه یا نکره بودن اسم می توانند جنسیت آن را نیز نشان دهند (چیزی که در انگلیسی وجود ندارد.)

  یک نکته مهم

• امکان تغییر حروف تعریف با توجه به صدادار بودن حرف اول اسم پس از آنهاست.

• ضمایر شخصی در زبان فرانسه: در زبان فارسی ما یک نوع ضمیر شخص داریم، ضمیر شخص فاعلی (من، تو، او، ما، شما، آنها). برای کاربرد این ضمیر به شکل مفعول ما تنها نشانه های مفعول ساز را به آن اضافه می کنیم. در زبان فرانسه در مجموع ۵ شکل متفاوت (اما تا حدی مشابه) از ضمایر شخصی فاعلی و مفعولی وجود دارد.

• نسبت دادن صفات در زبان فرانسه: در زبان فارسی پس از نسبت داده شدن به اسم هیچ تغییری نمی کند.هر صفت را میتوان از طریق کسره به یک اسم نسبت داد. در زبان فرانسه صفات با توجه به جنسیت و تعداد (مفرد یا جمع بودن) اسمی که به آن نسبت داده می شوند تغییر می کنند یا میتوان گفت صرف می شوند.

  زمان ها در زبان فرانسه:
  ساختار زمان ها در این زبان تا حد زیادی مشابه زبان انگلیسی است. این زمان ها معمولا مشابه ها و معادل های دقیقی در زبان فارسی ندارند پس باید برای درک و کاربرد درست آنها بیشتر تمرین کنید.

• ساختار صرف افعال در زبان فرانسه: زبان های فارسی و فرانسوی تشابهی در صرف افعال دارند،اما در زبان فارسی ما از یک فرمول تقریبا ثابت برای صرف همه افعال استفاده می کنیم. در زبان فرانسه افعال با توجه به نحوه صرف به چند دسته تقسیم می شوند و نحوه صرفی نسبتا متفاوتی برای هر دسته وجود دارد.